De Sint-Kunibertkerk, lokaal bekend als St. Kunibert, is een indrukwekkende Romaanse basiliek die de skyline van Keulen, Duitsland siert. Deze architectonische parel is een van de twaalf grote Romaanse kerken in de stad en bevindt zich nabij de Rijn in de noordelijke oude stad. Door zijn rijke geschiedenis en prachtige ontwerp is het een essentiële stop voor elke bezoeker van Keulen.
De oorsprong van de Sint-Kunibertkerk is doordrenkt van legenden en geschiedenis. Kunibert van Keulen, geboren rond 600 na Christus, was een bisschop van Keulen en een adviseur van koning Dagobert I. Volgens de legende stichtte Kunibert een kerk gewijd aan Sint-Clemens van Rome op de plek waar nu de basiliek staat. Na zijn dood werd Kunibert hier begraven, zoals hij had gewenst.
De bouw van de huidige kerk begon voor 1210 onder leiding van Theoderich von Wied, de proost van Sint-Kunibert en later de aartsbisschop van Trier. Om de helling naar de Rijn te kunnen opvangen, werd een crypte als fundering gebouwd. In 1226 was het koor voltooid, en in 1247, een jaar voordat de bouw van de gotische Dom van Keulen begon, werd de Sint-Kunibertkerk ingewijd als collegiale kerk door hulpbisschop Arnold von Semgallen. De inwijding werd gemarkeerd door een groot feest georganiseerd door aartsbisschop Conrad van Hochstaden, bijgewoond door hoge adel en geestelijkheid.
De kerk heeft vele tegenslagen doorstaan. In juni 1376 werd de eerste westtoren door brand verwoest en later in gotische stijl herbouwd met een karakteristieke scheve helm. De toren stortte in 1830 in door een orkaan en werd herbouwd tegen 1860. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de westtoren en delen van het transept door bombardementen verwoest. De kerkdaken brandden op 29 juni 1944 af en verdere schade volgde in 1945. Restauratie-inspanningen begonnen direct na de oorlog, met de wederopbouw van het koor en het schip onder leiding van Karl Band voltooid in 1955. De westelijke delen bleven in puin tot eind jaren 70, toen een nieuw initiatief voor wederopbouw werd gelanceerd. In 1993 was de reconstructie voltooid dankzij de inspanningen van het aartsbisdom Keulen, de deelstaat Noordrijn-Westfalen en de Stichting Romaanse Kerken van Keulen.
De Sint-Kunibertkerk is een driebeukige basiliek en de jongste van de grote Romaanse kerken in Keulen. De late bouwperiode draagt bij aan het samenhangende en gedetailleerde ontwerp. De buitenmuren van de apsis rijzen sierlijk op in twee verdiepingen, eindigend in een dwerggalerij die de gevel bekroont. De gevel van het schip, gelegen tussen de oostelijke torens, heeft drie nissen die bijdragen aan zijn architectonische charme.
Binnenin heeft de basiliek een lichtgevulde, gedetailleerde hal met een apsis. Uniek aan de Sint-Kunibertkerk zijn de twee niveaus van kolomondersteunde wandelgangen binnen het dubbelwandige metselwerk van de apsis. De originele ramen uit het begin van de 13e eeuw, bewaard gebleven tijdens de oorlog, zijn een hoogtepunt. De bovenste zone toont de legende van Sint-Kunibert rechts en Sint-Clemens links, terwijl het centrale raam het leven van Christus illustreert in de vorm van een Jesseboom. De onderste zone heeft kleinere ramen met afbeeldingen van Sint-Ursula rechts en Sint-Cordula links. Het centrale sierraam is een werk van de Keulse kunstenaar Will Thonett uit de jaren 50.
Het schip, met zijn driedelige muurstructuur en ribgewelven in het gebonden systeem, rust op rechthoekige pilaren van afwisselende afmetingen. Het laatste paar pilaren vóór het oostelijke kruispuntgebied is versierd met een laatgotische annunciatiegroep, geschonken door Hermanus de Arcka in 1439, waarschijnlijk gemaakt in de werkplaats van de Dom van Keulen onder Konrad Kuene van der Hallen. Onder het koor ligt de crypte, ondersteund door een centrale pilaar, met de Kunibertspütz, een bron die naar verluidt zegeningen brengt voor kinderen. Het zuidelijke transept heeft een doopkapel met resten van de oorspronkelijke rijke muurschilderingen. Will Thonett creëerde ook het raam in de apsis van de crypte.
Andere opmerkelijke kenmerken zijn beeldhouwwerken van de Madonna, Sint-Quirinus en een Pietà door Konrad Kuene. Sinds 1998 herbergt de kerk een drieluik met een kruisigingsscène door de Meester van de Legende van Sint-Joris. Een vijfarmige bronzen kandelaar met een kruisbeeld uit het einde van de 15e eeuw staat tussen het schip en het westelijke transept. Andere hoogtepunten zijn twee paneelschilderijen: een mis van Sint-Gregorius en een vleugelaltaar met een opstandingsscène door Bartholomäus Bruyn de Oude. De reliekschrijnen voor Sint-Kunibert en de heilige broers Ewaldi, tentoongesteld in de apsis, zijn 19e-eeuwse werken.
Het orgel van de kerk, gebouwd door het Zwitserse bedrijf Kuhn in 1993, heeft 41 registers. De ongebruikelijke plaatsing tussen en voor de pilaren die het schip van de rechter zijbeuk scheiden, werd gekozen om de visuele impact van het gebouw te behouden. Het geluid van het orgel is geïnspireerd op de Frans-romantisch-symfonische stijl, in contrast met de klankkenmerken van veel nieuwere orgels in de omgeving van Keulen.
In 1998 werd een nieuwe schatkamer geopend in de noordelijke arm van het westelijke transept, ontworpen door Ingrid Bussenius. Het toont extra schatten, waaronder een borstbeeldreliekhouder van Sint-Antonius en twee armreliekhouders. Moderne kunstwerken omvatten de noordelijke houten deuren en de kruiswegstaties door Elmar Hillebrand uit 1955, en het zilveren kruis en de tabernakeldeur van Hanns Rheindorf.
Speurtochten in Keulen
Ontdek Keulen met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Keulen op een spannende en interactieve manier!
In het koorgebied markeert een vloertegel ontworpen door Elmar Hillebrand in 1955 de crypte en de Kunibertspütz-wellschacht. Volgens de legende is de bodem van de bron een paradijs waar kinderen spelen en door de Maagd Maria pap gevoerd worden. De mensen van Keulen geloofden dat kinderen niet door de ooievaar werden gebracht, maar uit de Kunibertspütz kwamen. Tot de 19e eeuw was het gebruikelijk dat vrouwen die kinderen wilden water uit deze bron dronken.
De Sint-Kunibertkerk heeft een verzameling van 24 klokken. Tien klokken vormen het liturgische klokkenspel, met acht grotere klokken in de westtoren en twee kleinere in de dakruiter op de zuidelijke vleugel van het westelijke transept. De overige 14 klokken dienen als beiaard. Na de klokken van de Dom van Keulen is dit het grootste klokkenspel in de stad.
Voor de Tweede Wereldoorlog had de Sint-Kunibertkerk twee aparte klokkenspellen. Het grotere klokkenspel in de westtoren werd exclusief door het kapittel gebruikt en later door de parochie overgenomen na de ontbinding van het kapittel. Het bestond uit drie klokken gegoten door Martin Legros in 1773, gewijd aan Sint-Kunibert, Sint-Clemens en de heilige broers Ewaldi. Deze klokken overleefden de instorting van de toren en de oorlog door hun verwijdering voor onderhoud. Het kleinere klokkenspel, het parochieklokkenspel uit 1453, hing in de dakruiter en werd gebruikt door de parochie, wiens hoofdaltaar eronder stond in de zuidelijke vleugel van het westelijke transept. De kleinere parochieklok, gewijd aan Sint-Clemens, werd in 1840 verplaatst naar Sint-Gregorius in Nood, waar hij de oorlog overleefde.
Samenvattend is de Sint-Kunibertkerk niet alleen een architectonisch wonder, maar ook een getuigenis van het rijke historische en culturele
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 2 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.