Sutton Coldfield Town Hall

Sutton Coldfield Town Hall, een imposant gebouw in het hart van Sutton Coldfield, Birmingham, is een baken van historische en culturele waarde. Dit lokaal als Grade A geklasseerde gebouw heeft een rijke geschiedenis die eeuwen teruggaat en getuigt van de veranderende identiteit van de stad. Van zijn oorsprong als hotel tot zijn huidige status als levendig centrum voor kunst en cultuur, Sutton Coldfield Town Hall is een onmisbare bestemming voor zowel geschiedenisliefhebbers als cultuurliefhebbers.

De Vroege Beginnen

Het verhaal van Sutton Coldfield Town Hall begint met de bouw van een moot hall in de tijd van John Vesey, bisschop van Exeter. Dit eerste gebouw, gelegen bovenaan Mill Street, was een centraal punt voor de gemeenschap. Echter, in 1671, werd het gebouw onstabiel door de menigte die aanwezig was bij de begrafenis van Thomas Dawney, wat leidde tot de uiteindelijke sloop. Opmerkelijk genoeg vielen er geen doden of zwaargewonden bij dit incident.

Een tweede moot hall werd snel op dezelfde plek gebouwd en diende de gemeenschap tot 1854, toen ook dit gebouw onveilig werd. Er werd besloten om het bestaande armenhuis en de gevangenis te renoveren tot gemeentelijke kantoren. Deze transformatie werd voltooid in 1859, wat een geschiktere ruimte bood voor de gemeenteraad, die hervormd was onder de Municipal Corporations Act van 1883.

Het Royal Hotel en de Geboorte van het Stadhuis

De oorsprong van het huidige gebouw gaat terug tot het Royal Hotel, gebouwd in 1865 op een kleine heuvel boven het pas geopende treinstation. Het hotel was bedoeld voor bezoekers van de stad maar had financiële problemen gedurende zijn korte bestaan en sloot in 1895. In 1896 kocht luitenant-kolonel Wilkinson het hotel en verbouwde het tot een sanatorium. Echter, de Sutton Corporation kocht het gebouw in december 1901 voor £9.000, wat het begin markeerde van de transformatie naar het huidige stadhuis.

Het oude stadhuis op Mill Street werd verkocht in februari 1903, en de Corporation begon aan een ambitieuze uitbreiding van het voormalige hotel om een doelgericht stadhuis te creëren. Deze nieuwe uitbreiding, voltooid voor een bedrag van £10.000, omvatte raadszalen, vergaderzalen en een brandweerkazerne. Het belangrijkste deel van de uitbreiding werd officieel geopend op 19 september 1906 door de burgemeester, raadslid R. H. Sadler, met een groot avondconcert door de Sutton Coldfield Choral Society. De volgende avond voegde een amateurtheateruitvoering van The Duke of Killicrankie toe aan de feestelijke sfeer.

Een Centrum van Gemeenschap en Cultuur

Vanaf het begin is Sutton Coldfield Town Hall een centrum van gemeenschapsactiviteiten en culturele evenementen geweest. Het gebied voor het stadhuis, King Edward Square, werd een centrale openbare verzamelplaats, waar de stadsstokken werden tentoongesteld, nu te vinden in Blakesley Hall. De klokkentoren, die oprijst vanuit een van de hoofdingangen, diende ook als slangentoren en ventilatieschacht voor het brandweerhoofdkwartier, wat de multifunctionele ontwerp van het gebouw benadrukt.

In 1974 stopte het stadhuis met het zijn van de zetel van het lokale bestuur na de absorptie van de Gemeentelijke Borough van Sutton Coldfield in de stad Birmingham. Ondanks deze verandering bleef het gebouw een vitale rol spelen in de gemeenschap. In september 2012 bood de Birmingham City Council het aangrenzende raadhuisgedeelte van het gebouw te koop aan. Tegen mei 2014 was dit deel van het gebouw verkocht aan Gethar Ventures, wat leidde tot de ombouw tot woonappartementen en de ontwikkeling van twee restaurants op aangrenzend terrein.

Behoud en Modern Gebruik

Hoewel het raadhuisgedeelte aanzienlijke veranderingen onderging, bleef het stadhuis zelf in eigendom van de Birmingham City Council als een openbaar kunstencentrum. In 2016 vormde een groep lokale kunst-, geschiedenis- en evenementprofessionals een liefdadigheidstrust genaamd de Sutton Coldfield Arts and Recreational Trust. Deze trust fungeerde als huurder van het gebouw tot 2019, toen de Birmingham City Council officieel het eigendom overdroeg aan de nieuw hernoemde Royal Sutton Coldfield Community Town Hall Trust.

Vandaag de dag bloeit Sutton Coldfield Town Hall als een levendig kunstencentrum, waar een breed scala aan evenementen plaatsvindt, van theatervoorstellingen en concerten tot gemeenschapsbijeenkomsten en privéfeesten. De architectonische schoonheid van het gebouw, gecombineerd met zijn rijke geschiedenis, maakt het een gekoesterde bezienswaardigheid in Sutton Coldfield.

Het Oorlogsmonument

Trots staand buiten het stadhuis in King Edward Square is een aangrijpend oorlogsmonument ter nagedachtenis aan degenen die hun leven verloren in de Eerste Wereldoorlog. Onthuld op 1 november 1922, toont het monument een 1,8 meter hoog bronzen beeld op een 4,6 meter hoge granieten sokkel uit Dalbeattie. De inscriptie op de sokkel luidt: Opgericht ter ere van de glorieuze nagedachtenis van de mannen van Sutton Coldfield die hun leven gaven in de Grote Oorlog 1914-1919; en zij stierven zodat wij kunnen leven.

Het ontwerp, gemaakt door Francis-Doyle Jones, werd geselecteerd door de Sutton Coldfield District Council commissie in november 1919. Doyle-Jones voltooide het bronzen beeld in juli 1922, en ondanks vertragingen veroorzaakt door de steenhouwer, werd het monument uiteindelijk onthuld in november 1922. Het monument werd gerestaureerd in 1979, waardoor het een blijvend symbool van herinnering en dankbaarheid blijft.

Tot slot is Sutton Coldfield Town Hall meer dan alleen een gebouw; het is een levend bewijs van de geschiedenis, veerkracht en gemeenschapsgeest van de stad. Of je nu een geschiedenisliefhebber bent, een cultuurliefhebber, of gewoon een stukje erfgoed van Sutton Coldfield wilt verkennen, het stadhuis biedt een boeiende reis door de tijd. De muren weerklinken met verhalen uit het verleden, terwijl de huidige rol als levendig kunstencentrum ervoor zorgt dat het een gekoesterd deel van de gemeenschap blijft voor toekomstige generaties.