St.-Laurentius, plaatselijk bekend als Landkirche St. Laurentius, is een historisch en architectonisch juweel in Achim, Niedersachsen, Duitsland. Deze oude kerk, gewijd aan Sint Laurentius van Rome, is de oudste en grootste plattelandskerk tussen de voormalige bisdommen Bremen en Verden (Aller). Een bezoek aan St.-Laurentius voelt als een reis terug in de tijd, met zijn rijke geschiedenis gegraveerd in elke steen en balk.
De oorsprong van St.-Laurentius is gehuld in mysterie en legende. Men denkt dat de kerk is gebouwd op een voormalige heidense cultusplaats. De eerste gedocumenteerde vermelding van de kerk dateert uit 1257, dankzij bisschop Gerhard II van Bremen. Er zijn echter sterke aanwijzingen dat de kerk nog ouder is. Een bijna onleesbare wijdingsinscriptie in de toren suggereert dat de kerk mogelijk al in 1091 is gebouwd.
In 1559 werd Johann Meier de eerste protestantse geestelijke die in Achim diende, wat een belangrijke religieuze overgang markeerde. Zijn benoeming werd gesteund door het katholieke kathedraalkapittel lid Johann von Ahlden, wat de complexe religieuze dynamiek van die tijd weerspiegelt.
Het oorspronkelijke gebouw van St.-Laurentius was een romaanse veldstenen constructie. Door de eeuwen heen heeft de kerk talloze uitbreidingen en aanpassingen ondergaan. De oorspronkelijke gesplitste keienmetselwerk is nog steeds zichtbaar in de toren en de zuidmuur. Rond 1300 werd de kerk oostwaarts uitgebreid, wat resulteerde in het bijna vierkante koor en twee ongelijke transeptarmen met schilddaken. De grotere zuidelijke arm heeft een waaiergewelf, terwijl de kleinere noordelijke arm en de kruising spitsboogribgewelven met delicate lintenribben hebben. Het schip werd in de 14e eeuw gewelfd, hoewel deze gewelven in de late 17e eeuw werden vervangen.
De oostelijke gevel van de kerk is twee keer verhoogd, zoals blijkt uit oude dakranden. Het eerste dak had een iets lagere helling dan het huidige, en de rand liep net boven de blinde bogen uit dezelfde bouwfase. Later kreeg de kerk een trapgevel, hoewel de onderste treden sindsdien zijn verdwenen door latere reparaties. De huidige dakranden lopen boven de hoeken van de trapgevel.
Sinds 1706 siert een klok met een vergulde wijzerplaat de noordzijde van de toren. Daarnaast is er een zonnewijzer uit 1603 gemonteerd op de zuidelijke gevel van de Clüver-kapel.
Speurtochten in Achim
Ontdek Achim met de digitale speurtocht van myCityHunt! Los puzzels op, beheers teamtaken en verken Achim op een spannende en interactieve manier!
De noordvleugel van de kerk, bekend als de Mandelsloh-kapel, is vernoemd naar een prominente lokale familie. Deze kapel herbergt marmeren sarcofagen met de overblijfselen van de Deense geheime conferentieraad Detlef Conrad von Reventlow en zijn vrouw Veronica Marg. Clementine, geboren von Klinkowström. Oorspronkelijk stonden deze sarcofagen in een crypte onder de Clüver-kapel. De westmuur van de Mandelsloh-kapel bevat de grafsteen van Hinrich Clüver, die in 1551 stierf.
Het zuidelijke transept, bekend als de Clüver-kapel, en de apsidale uitbreiding naar het oosten, bekend als de Lazarus-kapel, bevatten oude grafstenen van de families Clüver en Mandelsloh. Het muurepitaf in de Lazarus-kapel, een gedenksteen voor de familie Clüver, toont een kruisiging en een opstandingsscène. De eigenlijke grafsteen, gelegen aan de rechterkant van de kapel, heeft het familiewapen van Clüver, dat in de 20e eeuw als sjabloon diende voor het stadswapen van Achim.
Sinds 1967 staat een standbeeld van Sint Laurentius, de patroonheilige van de kerk van Achim, in een muurnis in de Clüver-kapel. Dit rood-goud geklede standbeeld is een werk uit Zuid-Duitsland, daterend van rond 1700.
De Dertigjarige Oorlog (1618-1648) was een tumultueuze periode voor Achim, wat resulteerde in de vernietiging van de hele stad, inclusief het interieur van St.-Laurentius. Het interieur van de kerk werd volledig verwoest, en de buitenmuren moesten worden versterkt met steunberen om het gebouw weer veilig te maken voor erediensten.
Door de jaren heen heeft het interieur van de kerk talloze veranderingen ondergaan. De meest recente grote renovatie vond plaats in de jaren zestig, waarbij het interieur volledig werd gerenoveerd en de galerijen werden verwijderd.
Het oorspronkelijke altaar werd waarschijnlijk vernietigd tijdens de Dertigjarige Oorlog. In 1671/72 schonk Ortgies Melchior von der Lieth, heer van Mandelsenborstel, een nieuw altaarstuk, waarvan de locatie onbekend is. Het huidige altaar, gemaakt door de Verdense beeldhouwer Arend Meyer in 1750, heeft sierlijke gouden en ivoorkleurige zijvoluten. De afbeelding van de kruisiging toont Christus' benen parallel, een stijl die tegen die tijd ongebruikelijk was geworden. De top van het altaar is versierd met speelse putti en een Christus die een overwinningsvaandel vasthoudt. Kolonel Friedrich Florenz von Weddig, heer van Mandelsenborstel, schonk het altaar en verzekerde zich van een familiegrafplaats bij de toren.
De barokke preekstoel, versierd met afbeeldingen van de evangelisten, dateert uit 1637, na de vernietiging van het interieur van de kerk tijdens de Dertigjarige Oorlog. Het werd geschonken door Dirich Clüver, een gohgraaf (een lokale gerechtelijke ambtenaar) in Achim.
Het laatromaanse stenen doopvont uit de 13e eeuw is het oudste stuk van het kerkinterieur. De ornamentatie en het ontwerp zijn vergelijkbaar met het doopvont in de Dom van Verden. Het bronzen deksel van het doopvont toont het scheppingsverhaal. Het doopvont werd tijdelijk gebruikt als een seculaire waterbak voor het huis van de koster, werd in 1861 aan de kerk van Oyter gegeven en in 1939 teruggebracht naar Achim. In 1955 kreeg het doopvont een bronzen deksel met het scheppingsverhaal en een geëmailleerde doopschaal.
St.-Laurentius heeft een rijke muzikale traditie. In 1576 vermelden de kerkarchieven een orgel, en in 1597 werd een nieuw orgel geïnstalleerd door Matthias Mahn uit Buxtehude. Dit orgel, net als de rest van het kerkinterieur, werd echter vernietigd tijdens de Dertigjarige Oorlog. De orgelpijpen werden omgesmolten om kogels te maken.
In de late 17e eeuw werd het platte plafond van de kerk vervangen door een gewelf, en er werden fondsen geworven voor een nieuw orgel. De beroemde orgelbouwer Arp Schnitger kreeg de opdracht om een nieuw orgel met 24 registers te bouwen, dat in 1699 werd voltooid. Dit orgel werd geprezen om zijn kwaliteit en klank.
Echter, tegen de tweede helft van de 19e eeuw was het Schnitger-orgel verslechterd, en er werd een nieuw orgel besteld bij Friedrich Becker & Sohn in Hannover. Dit orgel, geïnstalleerd in 1888, was het eerste in de provincie Hannover met een pneumatisch aandrijfsysteem, maar het bleek onbetrouwbaar te zijn.
In 1906/07 werd een ander nieuw orgel geïnstalleerd door Furtwängler en Hammer, maar ook dit voldeed niet aan de verwachtingen. Tijdens de renovatie in de jaren zestig werd een nieuw sleeplade-orgel geïnstalleerd door Hermann Hillebrand uit Altwarmbüchen, dat op 26 februari 1967 werd ingewijd. Dit orgel, met 26 registers, is gebaseerd op het ontwerp van het beroemde Arp Schnitger-orgel.
Samenvattend is St.-Laurentius niet zomaar een kerk, maar een getuigenis van de veerkracht en
Koop nu tickets voor de speurtocht!
Met myCityHunt ontdek je duizenden steden over de hele wereld tijdens spannende speurtochten, schattenjachten en escape games!
myCityHunt vouchers zijn het perfecte cadeau voor veel gelegenheden! Verras jouw vrienden en familie met dit buitengewone evenementgeschenk. myCityHunt vouchers zijn vanaf de aankoopdatum 3 jaar geldig en kunnen binnen deze periode worden gebruikt voor een vrij te kiezen stad en tour uit het myCityHunt portfolio.